ชุมชนน้ำบ่อน้อย

ที่มาของชื่อ ชุมชนน้ำบ่อน้อย เกิดจากบ่อน้ำที่มีความกว้างประมาณ 5 นิ้ว ลึก 30 เซนติเมตร มีน้ำตลอดทั้งปีไม่เคยแห้งหาย และมีน้ำเต็มเสมอปากบ่อไม่เคยล้นออกมา เมื่อแรกพบหลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา บอกว่าเป็นรอยไม้เท้าของพระฤาษี ให้ชาวบ้านช่วยกันดูแลรักษาที่แห่งนี้ให้ดี บ่อน้ำนี้มีความเชื่อว่าเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์สามารถช่วยรักษาโรคได้ ชาวปกาเกอะญอกลุ่มหนึ่งที่ต้องการจะกลับไปใช้วิถีชีวิตแบบดั้งเดิมจึงเข้าไปอยู่อาศัยและมีการปฎิบัติถือศีลกินมังสวิรัติ ปฎิเสธการใช้ไฟฟ้าและน้ำประปา เพราะสิ่งเหล่านั้น คือ สัญลักษณ์ของความเจริญที่จะทำลายศีลธรรม วัฒนธรรม ความเชื่อ ประเพณี ทุกหลังคาเรือนจึงยังคงมุงด้วยใบตองตึงคลุมปิดตัวบ้าน ภายในบ้านมีห้องเพียงห้องเดียว เตาไฟอยู่กลางบ้านที่ให้ทั้งความร้อนสำหรับปรุงอาหาร และควันที่ช่วยป้องกันมอดและแมลงต่าง ๆ ฝาบ้านทำจากไม้ไผ่สานง่าย ๆ ยกพื้นสูง ทุกบ้านจะมีกองฟืนซึ่งถือเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิตของคนที่นี่ ห้องน้ำและการซักล้างต่าง ๆ อยู่ภายนอกตัวบ้าน หากต้องการเยี่ยมชมควรแจ้งคณะกรรมการชุมชนพระบาทห้วยต้มให้นำเข้าชมก่อนทุกครั้ง