วัดศรีสวาย

ในเขตเมืองสุโขทัย วัดศรีสวายเป็นเพียงวัดเดียวเท่านั้น ที่หันไปทางทิศใต้ ชื่อวัดนี้อาจเพี้ยนมาจากคำเขมร คือ "ศรี หมายถึงสิริมงคล, ความงาม" และ "สวาย ที่แปลว่ามะม่วง" เพราะในเขตวัดมีมะม่วงใหญ่ที่มีทรงพุ่มงดงามมากขึ้นอยู่หลายต้น และด้วยศิลปกรรมที่เป็นเอกลักษณ์ มีกลิ่นอายแบบเขมร อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้วัดนี้หันหน้าไปทางทิศใต้สู่เมืองแม่ของวัฒนธรรมเขมรแถบนี้ นั่นคือเมืองละโว้หรือลพบุรี ซึ่งแม้แต่ตำนานเรื่องพระร่วงก็กล่าวว่าเป็นเมืองที่รุ่งเรืองกว่าสุโขทัย ทว่านักวิชาการอีกฟากหนึ่งกลับเชื่อว่า ที่นี่อาจเคยเป็นเทวสถานในศาสนาพราหมณ์ – ฮินดู ด้วยพบหลักฐานเป็น เทวรูปพระนารายณ์จำหลักจากหินชนวนและทับหลังรูปนารายณ์บรรทมสินธุ์ ซึ่งนำไปจัดแสดง ณ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ รามคำแหง สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงสันนิษฐานชื่อวัดว่ามาจากคำภาษาสันสกฤตว่า "ศรีศิวายะ" หมายถึง "พระศิวะ" และเหตุผลที่วัดนี้ต้องหันไปทางทิศใต้ก็ด้วยเชื่อว่าเป็นทิศศักดิ์สิทธิ์ของพระศิวะในภาคของเทพเจ้าแห่งปัญญาและความหลุดพ้นที่เรียกว่า "ทักษิณามูรติ" คนเมืองเก่าสุโขทัยร่ำลือกันว่า วัดศรีสวายมีผีเสื้อวัดที่ดุมาก (ยักษ์จำพวกหนึ่ง มีศักดิ์ต่ำกว่าเทวดาและสูงกว่าผีอื่นๆ) เพราะมีหน้าที่พิทักษ์รักษาสถานที่ต่างๆ ไม่สามารถเดินทางออกไปจากสถานที่นั้นๆ ได้นอกจากจะหาผู้มาทำหน้าที่แทนได้ สิ่งที่ต้องห้ามพลาด 1. จิตกรรมปูนปั้นบนปรางค์ 3 องค์ 2. วิหาร 2 หลังที่สร้างเชื่อมต่อกับปรางค์ 3 องค์ ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ Link : http://www.phraruangheritage.com/th/travel_historicalpark_sukhothai_wat_srisawai.php