วัดศาลาแก้ว

วัดศาลาแก้วเป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่งในอำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช สร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยา เมื่อพุทธศักราช ๒๒๗๙ สมัยพระเจ้าบรมโกษฐ เป็นพระมหากษัตริย์ มีโบราณวัตถุที่เป็นหลักฐานทางโบราณคดียืนยันถึงความเก่าแก่ที่ปรากฏให้เห็นมากระทั่งปัจจุบัน คือศาลาการเปรียญ หรือวิหารกุฎิแฝด เรือนางยวน มหาโพธิใหญ่ วัดศาลาแก้วตั้งอยู่ใจกลางชุมชนบ้านศาลาแก้วและชุมชนละแวกใกล้เคียงในสมัยนั้น มีคลองหัวไทร ปากพนังไหลผ่าน เป็นสาขาหนึ่งของแม่น้ำปากพนังในสมัยโบราณ ความเจริญทางอารยธรรม วัฒนธรรม ประเพณี วิชาความรู้ ศิลปะวิทยาการต่าง ๆ อยู่แถบลุ่มแม่น้ำและหัวเมืองชายฝั่งทะเลแทบทั้งสิ้น จึงเป็นวัดที่เจริญรุ่งเรืองและมีชื่อเสียงมาก่อนในอดีต มีการติดต่อค้าขายแลกเปลี่ยนต่างชุมชน ต่างเมือง ต่างประเทศ ก็ยังมี ซึ่งจากคำบอกเล่าของผู้เฒ่า ผู้อาวุโสว่า มีเรือสำเภาจีนกางใบเข้ามาค้าขายนำเอาเครื่องถ้วยชามเบญจรงค์หลากสี ของกินของใช้มาแลกเปลี่ยนกันอยู่เสมอ นอกจากนี้วัดศาลาแก้วยังมีชื่อเสียงจากการที่มีพระเกจิ อาจารย์ เป็นที่เคารพนับถือของชาวพุทธชุมชนบ้านศาลาแก้วและพื้นที่ภาคใต้ หรือในเมืองหลวง ถึง 2 รูป คือ ท่านพระครูพนังศีลวิสุทธิ์พุทธภักดี (พ.ศ. ๒๔๐๐ – ๒๔๗๔) ท่านพระครูสุเมตสิทธิคุณ (พ.ศ. ๒๔๓๗ – ๒๕๑๕)