ศาลหลักเมืองพัทลุง วัดควนปรง

เมืองพัทลุงเป็นเมืองโบราณที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมายาวนาน แม้จะเคยมีหลักเมืองเป็นศูนย์กลางของเมืองมาก่อน แต่เนื่องจากมีการย้ายที่ตั้งหลายครั้ง ทำให้หลักฐานเกี่ยวกับหลักเมืองไม่ชัดเจน แม้จะมีร่องรอยอยู่บ้าง เช่นโคกบางแก้ว เมืองเก่าชัยบุรี และเมืองเก่าบ้านลำปำ แต่ก็ชำรุดผุพังไปตามกาลเวลา ครั้งสุดท้ายย้ายมาอยู่ที่ตำบลคูหาสวรรค์ เมื่อ พ.ศ.2466 ซึ่งเป็นสถานที่ตั้งเมืองพัทลุงในปัจจุบัน ก็ยังไม่มีการสร้างศาลหลักเมืองแต่อย่างใด มาถึง ปี 2553 นายวินัย ครุวรรณพัฒน์ ผู้ว่าราชการจังหวัดพัทลุง ในฐานะลูกหลานชาวพัทลุงและผู้เกี่ยวข้องทุกภาคส่วน ได้ดำเนินการจัดสร้างศาลหลักเมืองพัทลุงขึ้นอีกครั้ง จึงได้ประชุมคณะทำงานจัดหาสถานที่ มีมติเป็นเอกฉันท์เลือกสถานที่บริเวณวัดควนปรง ตำบลท่ามิหรำ อำเภอเมืองพัทลุง เป็นสถานที่ที่มีทำเลเหมาะสม ตั้งอยู่บนพื้นที่ราบสูง สวยงาม เส้นทางคมนาคมสะดวก และเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในอดีต จากหลักฐานทางโบราณสถานและโบราณวัตถุที่ปรากฏในปัจจุบัน ล้วนเป็นหลักฐานที่แสดงว่าอยู่ในสมัยอยุธยา น่าจะสร้างมาตั้งแต่สมัยอยุธยา นับตั้งแต่ พ.ศ. 2142 สมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช หรือ สมเด็จพระสรรเพชรญ์ที่ 2 แห่งกรุงศรีอยุธยา ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ. 2475 ซึ่งสอดคล้องกับทำเนียบวัดในจังหวัดพัทลุง ของพระครูอริยสังวร มาที่วัดควนปรงนอกจากจะได้สักการะศาลหลักเมืองพัทลุงแล้ว ภายในวัดมีหอพระไตรปิฏก ซึ่งเป็นอาคารไม้ทรงสี่เหลี่ยมจัตรัส หลังคามุงด้วยกระเบื้องดินเผา อิทธิพลศิลปะจีน